یادداشت 35 ام - صبا 

 خداحافظ .. خداحافظ لحظه های قشنگ کنار هم بودن .. خداحافظ دلبستگی های کوچک اهلی .. خداحافظ خانواده .. خداحافظ خانه آسودگی های من .. خداحافظ اتاق تنهاییای من .. خداحافظ صبح های خسته خواب آلود .. خداحافظ صبحانه ی آماده .. خداحافظ ویکی ، گربه سگ ، بابی اسفنجی .. خداحافظ بعد از ظهرهای شلوغ پرهیاهو .. خداحافظ خنده های قاه قاه .. موزیکای جوادی .. رقص های شادمانه .. مسخره بازیای کودکانه .. خداحافظ دختر خاله های من .. پایه های همیشگی .. خداحافظ پسر آقای کاظمی .. خداحافظ شب های شب زنده داری .. خداحافظ تلویزیون .. فوتبال .. هیجان های فرو خورده و فریادهای خاموش در دل شب های تاریک .. خداحافظ کامپیوتر.. مدیا پلیر .. IE .. مسنجر .. کِلک .. خداحافظ کتاب خواندن های تا صبح .. خداحافظ هر کاری که دوس دارم انجام بدم! .. خداحافظ آسایش .. خداحافظ زندگی .. خداحافظ رفیق ..
یه ترم نکبت دیگه شروع شده .. باآس که رفت !
و سلام بر تو ای غرابت تنهایی ..

 البت شما دقت داشته باش که این ترم من فقط دو روز در هفته کلاس دارم و خونه نیستم  و به خاطرش این همه نوحه خووندم الان برات ..

 -   می گم! تو یادته فامیل لیلا چی بود؟
     - کدوم لیلا؟
     -    لیلا صالحی دیگه!
     -  آها !اون ؟ ..  نه یادم نیست !

 کی بود که می گفت : آدمی خودش خالق حقارته ؟! .. این روزا به شدت برام ملموسه این حرف !

  -  دهه ! بهنود سرت چی شده؟
      -  شکسته .. سایا تو مهد با سنگ زد تو سَیَم ! ( بهنود کوچمولو "ر" رو "ی" تلفظ می کنه!)
      -   خب چرا؟
      -   چون بوسش کَیدم !!
      -      .. 
 هی تو ! حالا که داری می ری یه زحمت بکش سر رات این کوله بار خاطراتتو هم بذار دم در ، کنار کیسه های زباله ..